Hurt or not

" กระดูกเท้า​ภรรยา​เกิดแตกหัก

โธ่ที่รัก​เธอเจ็บมากแค่​ไหน

ได้แต่คิด​ไม่ได้​ถามอยู่ใน​ใจ

เจ็บ​อย่างไรให้รู้​ได้เฉพาะตน

เจ็บแล้วจบ​ จบแล้ว​เจ็บ​ มันเวียนวน

ไยต้องทน​ ในความหมาย​ ให้ฉงน

มีรู้อยู่​ ไม่มัวหมาย​ ในตัวตน​

คลายสับสน​ รู้ง่ายๆ​ สบาย​แฮ..." 

สวนริมน้ำโรงพยาบาล​ศิริราช​

" สวนริมน้ำ​โรงพยาบาลศิริราช

บรรยากาศ​น่าภิรมย์​ต้อง​ค้นหา

อยู่​หลัง​สุด​ติด​หอพัก​เดิน​เข้ามา​

เจ้าพระยา​แม่น้ำ​ใหญ่​อยู่​ข้าง​เคียง​

แวะ​มาพักจิบกาแฟ​ร้าน​เล็ก​ๆ

มีเด็ก​ๆชงกาแฟ​ดูหน้าใส

ได้ชมวิวชิมกาแฟช่างสุขใจ

นั่ง​ชาร์จ​ไฟ​โทรศัพท์​แล้วค่อยจร​"

ถ่าย​จาก​ร้าน​กาแฟ​มวลชน​ โซนร้านอาหาร​ริมน้ำศิริราช​ เมื่อก่อนเป็นร้านชาพะยอม​ หลังโควิดแวะ​มา​อีก​ทีเป็น​กาแฟมวลชน​

ร้านกาแฟท่าน้ำศิริราช​

" ร้านกาแฟท่าน้ำศิริราช​

 คนไม่อาจพบได้ต้องค้นหา

อยู่​หลังสุดติดหอพักเดินเข้ามา

เจ้าพระยา​แม่น้ำใหญ่อยู่​ข้าง​เคียง​

 ร้านกาแฟมวลชนอยู่ในสุด

พลัน​ต้อง​หยุด​ชิมกาแฟแว่วยินเสียง

ทั้ง​เครื่อง​บดเครื่อง​ชงสอดสำเนียง

ดั่ง​ร้อยเรียง​ท่วงทำนองของเสียงเพลง​

 จากหน้าต่าง​ของร้านมองเห็นสวน

เห็น​เรือด่วนจรจาไปไม่ถวิล

จิบกาแฟหมดแก้วแล้วยลยิน

นกน้อยบินเข้ามาทัก​นักคำกลอน​ "

texture

ความแตกต่าง​  มิได้มี​ ไว้เปรียบเทียบ​

ถ้าจะเปรียบ​ ก็ต้องคิด แสวงหา

เอาคำพูด​ มาประสม​ พรรณนา​

คิดเดาว่า​ พูดออกมา​ ตามความจริง

texture

รูป​นี้ถ่ายที่ร้านก๋วยเตี๋ยว​แคระ

มีคนแวะเข้ามากินไม่ขาดสาย​

เรามาชิมก๋วยเตี๋ยว​ตอนคนวาย

ช่วง​บ่ายๆนั่ง​สบายไม่ร้อนรน

 ได้ถ่ายภาพพื้นผิว​ที่ถนน

ได้เห็นคนเข้ามากินก๋วยเตี๋ยว​

วังบูรพา​ก๋วยเตี๋ยว​แคระ​มีร้านเดียว

แวะมาเที่ยว​ได้อิ่มกาย​ สบาย​แฮ... "

always Got a space

 "ที่รู้อยู่​ ไม่ต้องพูด​ ว่างไม่ว่าง

ทุกๆอย่าง​ ที่รู้​แล้ว​ ผ่านเลยหาย

ว่างไม่ว่าง​ ไม่ต้องเถียง​  ให้​วุ่นวาย

เกิดแก่ตาย​ รู้ง่ายๆ​ สบายแฮ.." 

me or not

 " สิ่งที่เห็น อยู่ตรงหน้า แน่หรือว่า นี่คือฉัน

ถ้าไม่ แล้วใครนั่น หน้าเหมือนกัน ฉันหรือใคร

สิ่งที่เห็น อยู่ตรงหน้า รู้แจ้งว่า เห็นอย่างไร

รู้แล้ว ก็ผ่านไป รู้ตัวใหม่ ผ่านเข้ามา

เห็นอย่างไร ก็อย่างนั้น จะพูดกัน ไปใยเล่า 

มีความคิด​ ปรุงแต่ง​เอา​ รู้เบาๆ​ เท่านั้นพอ​ "

myself

มีความว่างอยู่ระหว่างสิ่งที่เห็นและไม่เห็น

มีความว่างอยู่ระหว่างสิ่งที่เป็นและไม่เป็น

ป้ายรถเมล์​ข้างโรงพยาบาล​กลาง​ กรุงเทพฯ​

" ต่างคนต่างจุดหมาย​ ไม่วุ่นวาย​แสวงหา​

ต่าง​คน​ต่าง​ที่มา​ ล้วนมุ่งหน้าหาความจริง

ความจริงไร้ปรุงแต่ง​ ไม่อาจแบ่งได้เป็นสอง

ความจริงไร้เจ้าของ​ ไม่อาจจองเป็น​ของใคร "

ไม่เบลอ​ ไม่ชัด

" ที่เห็นอยู่มันไม่เบลอ​และไม่ชัด

ไม่ต้องวัดความชัดเบลอให้กังขา

เห็น​อย่าง​ไรมันก็เห็นเต็มนัยน์ตา

เห็นผ่านมาเห็นผ่านไปไม่จีรัง" 

เชือกขยด​ ณ​ ท่าดินแดง​

"เชือกขดกองอยู่บนเรือ​ล่องข้ามฟาก

สายน้ำหลาก​ไหลไปไม่อาจ​หวน

เชือก​ยึด​หลักเมื่อ​ถึงฝั่งน้ำไหลทวน

สายน้ำ​ผวนเรือมิรวนเพ​ราะเชือกพันธ์​  " 

ข้าวคลุก​กะปิ​ ถนนพระอาทิตย์​

รถเข็น​ขายข้าวคลุก​กะปิ​ ตั้งอยู่ริมถนนพระอาทิตย์​ ขายมานาน​ ยังมีขนมจีน​ซาวน้ำ​ ข้าวน้ำพริกลงเรือ​ รสชาติ​ละเมียด​ มีน้ำซุปให้ด้วย​ ถึง​แม้จะเป็นร้านรถเข็นริมถนน​ แต่​ความสะอาด​ การจัดวางอาหารน่าทานกว่าร้านตึกแถว​หลายๆร้าน​ 

ถนนตะนาว​ 1 กรกฎาคม​ 2565

ถ่ายจากห้องสมุดของกรุงเทพฯ​หัวมุมถนนตะนาว​ ภาพถ่ายเป็นเสมือน​เครื่องหยุด​เวลา​ ในช่วงนั้นๆ

"ผ่านแล้วไปผ่าน​เลยไม่หวนกลับ

ไม่อาจจับเวลา​ให้อยู่เฉย

หยิบกล้องมาถ่ายภาพไว้ชมเชย​

ดั่งได้เคยอยู่ในกาลที่ผ่าน​ไป "