"วาฟเฟิลในจาน อยู่นานแล้วนา
ใครหยิบขึ้นมา หาได้เกรงใจ
จำต่อกันมา ธรรมเนียมผู้ใด
ต่างคนคิดไป รู้ไว้ใช่ที
ร่วมโต๊ะอาหาร จานชามดูดี
คาวหวานมากมี อิ่มหมีพีมัน
อาหารอร่อย ค่อยๆกินกัน
รู้จักแบ่งปัน อิ่มพลันทุกข์คลาย
เขียนเกลอนเพลิดเพลิน วาฟเฟิลนั้นหาย
เป็นชิ้นสุดท้าย กลายว่างทันตา"
