" ฝั่งตรงข้ามโรงพยาบาลศิริราช
ธรรมศาสตร์มหา'ลัยให้แลเห็น
ลมพัดผ่านรู้สึกได้ทั้งร้อนเย็น
แสงเงาเป็นแรงบันดาลขานคำกลอน
สุดจะสรรหาคำมากล่าวอ้าง
บรรจงสร้างร้อยเรียงเขียนอักษร
ที่เห็นอยู่มืดสว่างไม่แน่นอน
เวลาจรแสงเงาเปลี่ยนไปตามกาล
ไม่อาจยึดมั่นหมายตามที่เห็น
เช้าจดเย็นเปลี่ยนไม่หยุดสุดเอ่ยขาน
ที่สว่างกลายเป็นมืดอยู่ไม่นาน
ที่มืดผ่านกลายสว่างดั่งมายา
ไม่อาจมีสิ่งใดให้ยึดมั่น
รู้แล้วนั่นมันก็ผ่านไปแล้วหนา
ถ้ารู้แล้วไม่วกวนเวียนไปมา
รู้แล้วจ้า ขอจบ บทคำกลอน"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น