หาดชะอำ​ เพชรบุรี​

"สุนัข​ ตัวหนึ่ง​ ยืนดู

ไม่รู้​ อะไร​ ที่หมาย

ทะเล​ ขอบฟ้า​ ผืนทราย

สิ่งใด​ ที่เจ้า​ หมายดู

หมาไม่​ หันหน้า​ มาตอบ

ไร้เสียง​ เห่า​หอน​ เข้าหู

ตอบไป​ ทำไม​ คิดดู​

หมารู้ ประโยชน์​ ไม่มี

ใครคิด​  ก็เรื่อง​ ของใคร

คิดไป ในทาง วิถี

ต่างคน​ ต่างรู้​ เองดี

ไม่มี​ ใคร​รู้​ แทนกัน

เอาความ​ คิดมา​ พูดเล่า

ต้องเอา  คิดใหม่​ มาสรร

คิดใหม่​ กลายเก่า​ ฉับพลัน​

คิดนั้น​  เหมือนมัน​ ไม่มี

ไม่มี​ มันคือ​ อะไร​

คิดไป​ มิอาจ​ หลีกหนี

คิดต่อ​ ไม่หยุด​ สักที

เท่านี้​ ขอจบ​ บทคำ"