"ก้าวขึ้นมา ชั้นสอง มองเบื้องล่าง
บันไดว่าง แตกต่าง ความต่ำสูง
เห็นสูงต่ำ รู้เองได้ ไร้ชักจูง
ขึ้นไปสูง ลงมาต่ำ จำขึ้นใจ
แต่ภาพถ่าย ที่มองเห็น อยู่ตอนนี้
มันไม่มี สูงต่ำ เป็นไฉน
มันแบนราบ เป็นระนาบ ราบเรียบไป
มองยังไง ก็เห็น เป็นขาวดำ
ว่าอย่างไร ก็ว่า กันไปเถิด
เรื่องราวเกิด มันไม่จบ ดูน่าขำ
อธิบาย สิ่งรับรู้ ด้วยความจำ
จบลำนำ ทำไม่รู้ แต่รู้เอย"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น