"ยามค่ำคืน ได้ยินเสียง ที่ประตู
เดินไปดู เห็นแมลง นอนแอ้งแม้ง
เสียงดังโป้ก ชนกระจก เจ้าแมลง
บินตามแสง มองไม่เห็น กระจกมี
ตื่นเช้ามา ยังเห็นเจ้า นอนหงายหน้า
กระดิกขา ไปมา ตะวันฉาย
แสงแดดส่อง เจ้าแมลง มึนไม่วาย
เดินอุ้ยอ้าย ไม่ยอมบิน อย่างที่เป็น
เจ้าคงเห็น กระจกใส เป็นของว่าง
หรืออีกอย่าง เจ้าอาจ มองไม่เห็น
คิดว่าว่าง บินชน จนกระเด็น
ทำซ้ำเป็น หลายครา จนล้าแรง
หรือแมลง แปลงกายมา สอนให้รู้
เห็นว่างอยู่ แต่ที่ว่าง นั้นยังแฝง
คิดว่าว่าง บินชน เข้าอย่างแรง
ว่างแสดง ว่าไม่ว่าง อย่างไรกัน
ว่างจริงๆ ไม่อาจ แม้จะคิด
ใช้จริต ชี้ถูกผิด ช่างน่าขัน
รู้สึกได้ ไร้ความหมาย จะบอกกัน
รู้แล้วมัน พลันพ้นไป ไม่หวนคืน"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น