"วันเวิ้งว้าง วันวุ่นวาย ใครกันคิด
อย่างนั้นผิด อย่างนี้ถูก ใครผูกหมาย
ใครที่เกิด ใครที่แก่ ใครที่ตาย
คิดมากมาย ตอบอย่างไร ให้เข้าที
อันมนุษย์ มีภาษา ใช้สื่อสาร
ตอบคำถาม คิดเข้าใจ ตามวิถี
แต่เดิมนั้น ภาษา มันไม่มี
คิดวิธี ใช้สมมุติ พูดคุยกัน
สมมุติใช้ ชั่วคราว แล้วเลยผ่าน
เปลี่ยนตามกาล ไม่ยั่งยืน มันแปรผัน
ใช้ไปแล้ว มันก็แล้ว แล้วๆกัน
ไม่อาจมั่น สมมุติหมาย ได้ดังเดิม"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น